Sensin benim; hem vakarım, hem ar’ım,
Ben her akşam bu saatler kanarım,
Dokunma sen, dokunursan yanarım !

Utanırım, söyleyemem tek hece,
Ser akşamı üstüme sen bu gece...


Gece dilsiz, gezer kördür karanlık,
Gelip geçer her şey, sanma bir anlık,
Yıkılmıyor içimde ki tiranlık !

Zaman gem tutmuyor, durmaz yularla,
Rüzgarlarla konuş, seslen sularla...


Vururlar turnayı nasıl eşiyle,
Bir başına kalır uzun düşüyle,
Isırır karanlık ince dişiyle !

Kalmaz aklı gökte, özlemez gölü,
İçinde yatarken uzun bir ölü !...


Sığmıyorum bu örtüye, dar ama !
Bir gün dokunursan, önce sor ama,
Gündüzleri, güneş sarsan yarama;

Göstermedi uzun gece başını,
Aldırma sen, eğerse ay kaşını...


Gözümden öpmüyor bildiğimiz gün,
Sokakları daralıyor gönlümün,
Nerde kaldı, canı çıksın ölümün !

Rüşvetsiz de kesmiyormuş fatura,
Cana bedel ister, kefene kira...


Çal kapımı, zaman ermiş, yahut geç,
Tara saçlarını, her gün gelip geç,
Bırakma kimsesiz, bu son dönemeç,

Duyma sitemimi, değil elimde,
Bu yara yıllardır, kanıyor bende....





Hayrettin YAZICI