Çocuk…
Hırçın bir çocuktu içimdeki
Sevdikçe şımaran.
Dokundukça yanaklarına daha da sokulan
Sevgi ihtiyaçtı onun için
Yaşanılası bir mutluluk
Ekmek gibi, su gibi
Hatta daha fazla gerekli
Sanki açken yaşayabilirdi
Ama sevgisiz asla…
Doyumsuzdu, tadına vardıkça sevilmeyi de sevdi.
Ama daha delisiydi arzuladığı
Mecnun’du, Ferhat’tı örnek aldığı.
Leyla’ydı, Şirin’di tadına susadığı.
Bir efsaneydi hayaline daldığı.


İçimdeki çocuk…
Ne yapsam memnun edemedim onu
Günler birbirini kovaladı, aylar onlardan aşağı kalmadı
Gittikçe arttı mesafelerimiz
Zamana yenik düştük ikimiz de
Bitiremedim aradaki küskünlüğü
Uzadıkça uzadı dargınlığımız
Ben sandım ki büyüdü
Gençliğe uzandı var gücüyle
Ama o inatçıydı büyümemekte
Çocukluğundan vazgeçmemekte
O saf ruhu yitirmek istememekte
Aramız bozuldu iyice
Kurduğum bütün köprüler yıkıldı
Daha tamamlayamadan
Şantiyesinde kalakaldım
Bakarken buldum kendimi
Çürüklüğüne inşaatımın
Döküldüm her yıkıntımda
O çocuk…
Bir çocuk muydu bunu bana yapan?
İnanamadım nasıl bir güçtü bu
Doğal bir dayanımdı hem de
Ne yapsam karşı koyamadım


Çocuk… ‘Sevme’ dedim
‘Yeter beni yıktığın’
O sevdikçe ben yaralandım.
Anlayamadı çocuktu daha
O mutluydu tattığında bir ruhu
Taptığında doyasıya
Ama ben, ben ne olacaktım?
Ateşlere attı bu çocuk beni
Küllerimi savurdum sevmeye kalkana
Tek bir od yetiyordu tekrar yanmama
Griydi ana rengim
Bulanıklaştım git gide
O sevdi hem de ölesiye
Ama ben öldüm kalbinin her titreyişinde
Ürktüm sesinden
Çünkü onun saftı sevinçleri
Bense tedirgindim attığım her adımda
Bir çocuk gibi korkuyordum
Ama o cesurdu benim hiç olamadığım kadar
‘Büyü’ dedim duymadı sesimi
Dinlemedi sessiz çığlıklarımı
Fark etmedi çırpınışlarımı.

Çocuktu işte...Hep sevdi
Küçük kalbine kastedenleri bile
Çünkü zordu sevmek
O cesurdu zoru seçti, en zorunu sevdi
Benim cesedimi bile bulamazdı arasa
Ama olsun o sevebildi.
Benim çürüyen bedenime rağmen
O çok sevdi
Ruhumu katıp ona
Hayran kaldım saf mutluluğuna
Çocuk sevdi hiç usanmadan
Bana rağmen sevdi
Teslim ettim kendimi onun katışıksız ruhuna
İçimdeki çocuk hep sevdi
Ve biliyordum hep de sevecekti…

15.08.10—02.57