Bırak uğraşma artık, her türlü saç sakalla
Git uğraş içindeki, karnı aç kurt çakalla

Hoşt ulan hoşt havlama, kudurmuş seni pitbul
Çöplüğe yağlı kemik, gömdüm hadi git de bul

Türbanıma havlasın, dursun bizim bu Dursun
Hatta ağzında salya, köpürsün ve kudursun

Bir iğne vurur kıçtan, okşayıp baytar Haydar
Bir yersen, koca dünya, başına dar gelir dar

O gözünü bağlarım, bacımın türbanıyla
Üzerinden geçerim, dedemin sabanıyla

Eğer dil uzatırsan, bacısının ırzına
Ağbeyi de el sürer, o biricik kızına

Kulağını aç dinle! her insan günah işler
’Gülme komşuna gelir, o, başına’ demişler

Kınama ha kimseyi, boynuzlanırsın birgün
Mahallenden ederler, seni ahıra sürgün

Gezersin tam Vikingler, gibi sivri boynuzla
Sonra şiir yazarsın, bir ,,boynuzlu’ rumuzla

O kulun günâhında, ne suçu var türbanın
Genelleştirmek saklı, ardında bu çabanın

Bundan ders çıkar Dursun, hiç güvenme dostuna
Hatta evde serili, erkek ayı postuna

Elin bir ayıbını, yazmak hakkın mı burda?
Asıl senin aklın ve fikrin hergün uçkurda

Benim sözlerim sana, deveye tam bir diken
Hanzo kocası olur, yularından da çeken

Ben senin gibilere, çığ gibi durmaz kayarım
Usta balemimle bal, kabağını oyarım

Kocasının ne suçu var, kimseye ,,hanzo’ deme
Bu haltı da bir daha, buralarda hiç yeme

Bir tek türbanlılar mı, yatıyor nefse uyup
Açıklar yatmıyor mu, gece kendini soyup

Uzanamayınca da, ciğere nankör kedi
Gidip de el âlemin, bokunu böyle yedi

Hiç kimsenin nefsini, temize çıkarmam ben
Gece olan ayıbı, gündüze çıkarmam ben

Ayıbı örtmek aklın, ahlakın muktezâsı
Dedi kodu yapana ,,kadın’ ismi sezâsı

Bir Arap atasözü vardır: ,,Men dakka dukka’
Kimsenin namusuyla, etme alay ve şaka

Gözünle mi gördün ki konuşuyorsun burda
Yuvarlan camız gibi, attığın bu çamurda

Yıllarca uğraştınız, türbanla artık yeter
Köhne zihniyetiniz, pislikten daha beter

Kim ne giyerse giysin, çeneni lütfen kapat
Diline düşme sakın, kalemim bir piskopat

Anlayana kâfidir, nush ile tek bir tekdir
Tekdirden anlamayan, hakikaten eşşektir

Soner Çağatay 25 Mart 2011 / Wuppertal