Zaman sende kaybetti sürekliliğini,
Yitirdi anlamını suskun yüreklerde.
Senin varlığının olmadığı yerde,
Tüm evren sessizliğe büründü.
kalp suskunlaştı,kelimeler ağırlaştı dilde,
Hasretin yüreğe gergef oldu işlendi.
Göz yaşı yok,serzeniş yok,sitem yok.
Hüznün sardığı bir gariplik,
Damarlarımda sıcak, demli bir çay gibi arzulanırken sen,
Kırılgan ve sitemli sözcükler uçuşur sana dair.
İplerin incelmesi yok edecektir sevgiye dair masumiyeti,
İncelmesin içimde sana dair ne varsa
Ve asla kırılmasın.
Zaman canda hayat bulsun,canan canla bütünleşsin,
Kemanlar en hüzünlü besteleri ,
yüreğimi kanatırcasına çalsın.
Ağlamaya yasaklı gözlerimde,ırmak ırmak sen aksın.
O dem ben,
Seni bende bulunca,
zaman akmaya başlayacaktır,durmaksızın...


remzihan