2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
834
Okunma
Sevmeyi bilmeyenden sevgi
Bekledim.
Seven de, üzülen de ben oldum
Anne.
Zindan gecelerin Issızlığında
Yürüdükçe,
Düşüp-kalmaktan yoruldum
Anne.
Her adımda sen geliyorsun
Aklıma.
Sen demez miydin,” bir insana
Kendini zorla
Sevdiremezsin,” haklıymışsın
Anne.
Herkes sen değil, beni koşulsuz
Sevsin.
Yanındaymışım gibi yüreğinde
Hissetsin.
Güvenmeden ne olabilir ki
Anne.
Güvenene güvenilir, sevenler
Sevilir.
Güvenmeyip sevmiyorsa eğer
Senin deyiminle,
Ancak bir tek söz söylenebilir.
“Sen bilirsin.!”
Sözünü unutmadım ve tuttum.
Sen bilirsin,
Dedim
Ve onu çoktan unuttum
Anne..
Saadettin Güven
İstanbul
Cevap Yaz