Sevmeseydin diyorum bazen,
Keşke beni hiç sevmeseydin.

Bıraksaydın beni o soğuk beyazlığın içinde,
Üzerimi ellerinle hiç örtmeseydin.

Üşüseydim, buz tutsaydı bedenim,
Keşke güneşinle karlarımı eritmeseydin.

Uzun uzun düşünüp diyorum ki bazen,
Keşke beni hiç sevmeseydin.

Kalsaydım kalleş bir gecenin ortasında,
Yanıma gelip yalnızlığımı kaçırmasaydın.

Duymasaydım keşke, sessizleşseydi her yer,
Çığlığımı içimde giderek artırmasaydın.

Rüzgârın esintisini dinleseydim sadece,
Keşke o huzurlu sessizliği hiç bozmasaydın.

Kararsaydı gündüzler, gün doğmasaydı gecelere,
Ellerimi tutup da yüreğimi hırçınlaştırmasaydın.

Kendi kendime diyorum ki bazen,
Keşke beni hiç sevmeseydin.

Yalnızlık alsaydı beni koynuna bencilce,
Varlığını hayatıma hiç dâhil etmeseydin.

Bu kadar zor olmazdı nefes alışım,
Nefesime nefesini bu denli yakın hissettirmeseydin.

Sevmeseydin diyorum bazen,
Keşke beni hiç ama hiç sevmeseydin.

Amaçsız bir terk edişin ardından,
Yağmurlarımı kendi üzerime yağdırtmasaydın.

Bu kadar zor olmazdı belki de unutmak,
Dinmiş olanı sağanağa çevirmeseydin.

Sevmeseydim diyorum bazen,
Keşke seni hiç sevmeseydim.

Kalsaydım kaçınılmaz bir matemin içinde,
Yine de sana bu denli tapmasaydım.

Vazgeçmek bu kadar da zor olmazdı,
Adını dilimin ucunda bir dua zannetmeseydim.

Görmeseydim diyorum bazen,
Keşke sevilesi yüzünü hiç görmeseydim.

Bu kadar yıkmazdı unutuluşum,
Yokluğundan bu denli korkmasaydım.

Sevmeseydik diyorum bazen, en sevdiğim,
Keşke bizi hiç ama hiç sevmeseydik.

---Yasemin---