Gönlümü çalıp giden, aşık olduğum gözlerin şafağına;
Aydınlığa muhtaç karanlıklarda bırakılıp gittiğimden beri,
Kalemi batırıyorum tenime,
Seni yazıyorum her yerime,sessizce!
Ağlıyorum fakat gözyaşlarım derine,
matemime akıyor.
Hıçkırıklar sarıyor sırtıma yeleğimi üşüdüğümde
Ve kabuslara tertiplenen açılışlarla kapıyorum perdeleri gecelere...
Bilmiyorum hangi sebeple ayrı düştük;
Merak ediyorum neydi gerekçe?
Sen kadınımdın, ay ışığımdın
Gitmeden evvel bir satır yazsaydın keşke;
Gittiğin yerlere ulaşır mı bilemem amma,
Bu seni sana şikayet eden dilekçe
Ulaşırsa ellerine,
Dön olur mu?
Dön ve bir daha gitme.
Yoksa tüm aşk kurumlarına bahsedeceğim senden,
Onlara da vereceğim adını;
Terketti adice diyeceğim!
Manasızca güleceğim belki de
Ve mertçe, erkekçe yazacağım yeniden;
Yürekçe...