//.. Dudak kıvrımlarından dökülürdü abı_hayat
Üstüne uyku tünemiş şevval atlasa benzerdi taze elleri
Bırakmak bir çırpıda gözlerini boşluklardan tepe taklak
Omzunda paslanıyor ‘yirmilik’ tüfekleri.. //




İhaneti arka bahçesinde saklayan şair’in ellerinden gülümseyince nifak
Yüzüne tükürmek ağız dolusu
Nefesi kendi yurdunda tükenen nefer..!
Apolet zengini üveyikler
Çıkarın başınızı kumdan artık
Yeter..!



Çekilirken damarlarından o kırmızı su
Ellerin t/aş atan çocukların başını okşuyordu
Dilbaz yanından emziriyorsun ekranı
Dişlerinin arasında barut
Bir yüzünde babil’in haritası
Bir yüzünde siyah umut



Kokuşmuş mürekkebinde anakondalar besleyipte
Gözünden vuruyorsun beyaz güvercini
Özgürlük senin umrunda olmadı ki tarihinde
Takiyyenin danışkasını yapıyorsun
Çalakalem kırmızıya boyarken kirli defterini
Mezopotomya dağlarında ki çapulculara fener tutarak
Karıncaları hunharca çiğniyorsun



Yemek ekmek istihdam diyerek
Bumerangına bebekleri yağlı kurşun sürsen de sarjörüne
Sanma ki bu toprakta göveren selviler uzamayacak
Sen kaşı göbeğini biraz daha
Duydukça Ana/dolu’nun ‘dul’ sesini
Ve
O midemi bulandıran
Kınıyamadığın it sürüsünü anarken
Kekeme dilindeki
Gizli kahkahandaki nefretini



Kırçıl sakallarını tarayan kimdir senin
Sırtında hangi muamma el geziyor şair
Saygın bir şerefsizsin sen
Bunu çok iyi bilerek hüner sayıyorsun
Seni bana şair diye satan maskelilere
Yazıklar olsun

//.. Nasıl bir ironiydi ki
Gömleği epik,ceketi lirik
Kimi kandırıyorsun sen şair
Didaktik didaktik ..//





Faruk Civelek