Deniz gibiydin sanki..
Masmavi gözler, dalgalanalırdı karşımda
Yelken açmak isterdim o berrak sularda
Susardım izlerdim sessizliğini
Kimse mi kimsesiz mi olduğumu bilmeden
Bir ada arardım sanki
Sığınma isteğim büyürdü yaklaştıkça sahiline
Martılar uçuşurdu üzerinde
Bir simiti usulca bölerdik o zaman üçe
Küçük bir dilime bakardı gözlerin
Martılar açken yiyemezdik tabi..
Deniz gibiydin sanki
Öyle kararlı, öyle güçlü, öyle engin ki..

Şafak gibiydin sanki..
Elim eline dokununca kıpkırmızı olurdu yanakların
Kıpırdardın güneş gibi
Dağların arasından çıkmaya çalışırdı mutluluk
Gizlerdin, saklardın onu gece gibi
Bir uçurum olur sana bakardım o zaman
Kıskanırdım o dağları
Bilmezdim ki güneşin uzaklığını
Karanlığa isyan edip sana ulaşmaya çalışırdım
Kaçırırdın ellerini,
Terlerdin
Şafak gibiydin sanki
Öyle huzurlu, öyle heyecanlı, öyle canlı ki..

Güneş gibiydin sanki..
Kısacık sapsarı saçların parlardı
Ellerimi gezdirince üzerinde kızardın
ışığının ulaştığı onca canlıyı düşünürdüm
Seninle hayat bulan, seninle yaşayan..
Dokununca güneşine, aydınlanırdım
Gökyüzü olup içime alırdım o zaman seni
Doğuşunu da severdim batışını da
Hep bulutlara kızardım
Yanımdayken seni benden alışlarına..
Güneş gibiydin sanki..
Öyle tek, öyle merhametli, öyle sade ki..

Şarap gibiydin sanki..
Dudaklarının tadını doldururdum kadehime
Tazeliğini
Yıllar geçince daha da güzelleşmesini
Kendime saklardım
Kapatırdım şişenin ağzını
Varlığınla canlanırdım
Ne zaman dokunsa dudaklarım
Heyecanlanırdım, susardım
Bırakamazdım kendimi doyumsuzluğa
Biteceğinden korkardım
Şarap gibiydin sanki
Öyle yenilenen, öyle aynı, öyle mutlu ki..

Gökyüzü gibiydin sanki..
Merdiven dayayıp ulaşmaya çalışırdım sana
Ben tırmandıkça daha da uzaklaşırdın
Bir çengel takıp ipin ucuna
Kuyruğundan yakalamaya çalışırdım seni
Her seferinde yeryüzü baskın gelirdi
DÜşerdim, dizlerim kanardı
Ellerim çizilirdi
Yine de severdim her şeyimle beni kucaklayışını
Hep orada oluşunu, kaçmayışını
Nefes aldıkça içime çektiğimi hayal ederdim
İşte o zamanlar yaşadığımı hissederdim
Gökyüzü gibiydin sanki
Öyle derin, öyle sonsuz, öyle içten ki..

Benim gibiydin sanki..
Seni gördükçe zaman dururdu, mekan dururdu
Sana akmayan bütün nehirler kururdu
Yuvasını dallarına yapmayan kuşun mutluluğu bozulurdu
Sana dokunmadan esen rüzgar şaşırırdı yolunu
Sana bakmayan gözlerim sanki kör olurdu
Ve bir gün hepsi kayboldu
Müziğin sesi kesildi
Sözler anlamlarını yitirdi
O gün anladım gittiğini
Ve seni yokluğunda da sevdiğimi
Gittin ve sustum
Her şey değişti ama hiçbir şey değişmedi
Deniz yine aynı mavi, güneş yine aynı
Elimde bir kadeh
İçinde dudaklarının tadı
Benim gibiydin sanki
Öylesine gerçek, öylesine büyük bir aşktı ki..