YIKTINIZ BENİ...


Ey ömrüm kalk silkelen ve doğrul, yaşamın son nefesindesin
Tutuğunu sandığın yaşamın bitişindesin
Hüzünler ardı sıra koşmaya başladı tembel adımlar atarken
Düştüğün hal ve ehval iyiye akıbet değil

Düşün yaşamla ölüm arasındaki kısa çizgiyi
Haykırış nara ve aman dilemek geçme burada
Son söz çıktı mı iki dudak arasından
Son noktaya yakınsın kalk ve hazırlan

Bendine sığmazmışsın delinin teki imişsin
Dön de bak aynadaki haline kanatlarından vurulmuş zavallının biri gibisin
Tutunma artık bu hayat kaydı senin için
Vurdular yüreğinden üç gonca üç kurşun için

Namerde boyun eğişin silidin düştün ya bir kansızın diline
Ne kelimeler nede dualar artık seni getirmez kendine
Diyeceğin sadece bir kelime
Ölüm aç koynunu ben geldim diye

Yüreğim nasırlaştı artık ne yanağım ıslanır
Nede yanağımdaki ıslaklık biter
Bu devran böyle gelmiş illaki böyle gider
Üç kuruşluk etekliye madara edildik diye

Hoyratlığımı tezbihlerimle kaldırdım
Onlar yarınıma benden miras
Yaşanılanlara dönüp de az bir bak
Yıkılmışsın sen ne ahirin alır seni nede duan

Derindedir yaram bilirim
Artık fitil tutmaz
Korkarım ya bu bedeni ruhum taşımaz yada toprak beni almaz
Leşim düşecek illaki bir musalla taşına

İstemem senden gayri anam kimse gelmesin başıma
Ben dertten yana hep şanslı oldum bu yaşıma
Sen dök anam bir damla yaş benim bu genç yaşıma...