Ana dilim aşk
Yara dilim yalnızlık.!
Kalbımın düğmesi koptu
Yıldızlı bir gecenın koynuna girmemişken henüz
Hatıralarım düştü koynumdan
Dipsiz bir kuyu oldu zaman
yak/ma beni aşk!!



Açtım duvağını aşkın
Yüzünde destansı keder
Bağrında açılan yaranın izini gördüm
Gözlerin birleşmiş yakamozlarla
Gözlerin uzakta
Işığa bakmaktan kör olmuş
Sokul/ma içime aşk!!

Şimdi ben o yıldızlarla
Aşkını içime salıp halka namazına durdum
Yıldızları söküp yerinden
Ateş böcekleriyle semaha döndüm..
Dön/düm de döndü/m
Kapılana dek
Yorulana dek
Sızı sızı sızlayana dek..
Yan/ma halime aşk!!

Cüce kalan aşk, yarı/m kal/an aşk
Sen misin benim deprem diye
Üstümden geçem
Sen misin beni aşk/a salıp
Ateşiyle yakan
Söndürmeye yetmeyen suya bak..
Gör/me beni aşk!

Sen şiir binalarını yıkıp
Beni altında bıraktın
Sen o hikayelerime
Cevaplarını derin bir kuyuya attın..
Çıkar/ma aşk.!!

Yalnızlığım benim
Her yanı ile
İçi/mi
İçin için
kemiren türküm….

Sakla beni
Sakla beni!

Sibel Eşiyok