Şehir Kirli
Şehirdeki kadınların etekleri artık zil çalmıyor
kemana kokuyor kemençeler
Erkeklerin ellerinden kılıçlar da düştü
artık kan kokmuyor yağız delikanlıların üstbaşı
sefere de çıkmıyoruz
sefere de bakmıyoruz
sefere de salmıyoruz

şehir kirli
Buradaki meleklerin kanatları kanlandı yandı
üstündeki isler kine koktu
Birtürlü çözülmedi şehrin üstündeki Che sürgüleri
Birtürlü süzülmedi yoğurdun kan doğranmış saçak buzları
birtürlü dizilmedi kurşunlara uslubu bozuk kuş palazları

Şehir Kirli hatta kipkirli
Zamanın birinde ötekisinde berisinde belki gerisinde
Çatlamamış küflü derisinde
Üstü altı yokluk namus
Üstü altı çokluk hiçlik
Üstü altı varlık
bir naaşlık efsanesin koca şehir tam tamına bir naaşlık.

Şehir kirli bir tarafı is bir tarafı karanfil yağı
Bir şükür aramadan kalır ortalıkta masum bir kız çocuğu
bir şekil çizer ortasında demir parmaklık arkasında bir adam
hem de kocaman
kocaman bir dağ yatıyor orada
kocaman bir sal gidiyor okyanusta
kocaman bir of çekiyor da karşıki dağlar utanıyor..

Şehir histerik bir kara duman
Bakan ve bakmayan fareli köyün fareleri
kaval zayi çobanın ayağı kırık
kaval ortalıkta üstüne basıyorlar
kaval fareler fare oldu olalı
kaval çobanda çobanın yok dermanı...

Şehir kirli
Bir seyir tuttur şimdi şehrin içinde sen ve ben olmayalım
bakalım üstten şöyle bir
meleklerin kanatları islenmiş
çocukların babaları içeride
yiğitler ellerindeki o kabza nasırlarını özlemiş
Adam desen yok zaten hiçbiryerde
Adam desen zaten yok hiçbiryerde
Adam de/sen Adam mısın be...

Bir türlü türküsünü yazamadığım kocaman aç gözlü çocuklar ortalıkta böyle dolaşmayın ortalık yerde bir şekilde yanlışlıkla önümden geçmeyin farelerin şehrinde kedi olmak boşa akıl defterinizin son nüshasında oturun ve oynayın karanlık gelecekleri planlayın benim yanıma yaklaşmayın
defolun gidin
defolun
ülkemden..... UMUT KURU