Şu gerçeği kaçırdık,
Ey sevgili,
Bir yanımız ölümlü, bir yanımız
Ebedi aleme gebe
Hep unuttuk nedense,
Bir yanımızı boş bıraktık
Hani,
Manaya, ebedi olana
Biz destek olacaktık.

Yar, yardımcı neden denir
Sevgiliye,
Bir ömür değil
Sonsuz bir alem için değil midir
Sevgili olmak.
Ondan bu acı
Ondan bu serzeniş
Ta yüreğimden tutan sevgiliye
Uzanmış ellerim,
Ben yar dediğim
Böyle bir melektir
Bir ömrü beraber
Cennet adımlarıyla yürümektir.

Evet;
Hayat,
Anlam,
Dava,
Gerçek,
Sebep,
İslam,
Sıratı Müstakim,
Ne kadar bildiğin kelime varsa
Yaşamın anlamı adına
Sembolleştirdiğin,
Hepsi bir sevgili ile tam
Bir yar, yardımcı ile anlamlı
Adem’i Havvasız nasıl düşünürsün
Adem bu kutlu doğumun tek eri değil
Bir yarısı Havva olan
Yeryüzüne halife olan
Kutlu yolculuğun
Eşrefi mahlukatı
İnsan.

Evet ilahi bir aşk
İki yürek tek bir sesle
Omuz vererek aklen, ruhen
Kamele ermenin yoluna düşmeli,
İşte iyilerin yolu
İşte nimet verilen
Emanet canı cananla taşıyan
Müslüman insanoğlu.

(Temmuz 2010 İstanbul)