5
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1279
Okunma
Bay bay edip eski güne,
Dönüp durur pervane.
Ölümü öldürerek,
Göz açar yeni güne...
Bir yandan çoğalırız,
Azalırız bir yandan !
Daha gerçek değiliz,
Şu isli aynalardan.
Anlatır gidişimizi,
Gökte ki bir kuş izi.
Kimse görmez kimseyi,
Ne yapsın, sizi, bizi!
Göremez kendini göz,
İşitmez kendini söz,
Fark eder mi yoklukta,
Ha kabuksun, ha da öz?
Diksen bir kırmızı gül,
Sulasan güldür güldür,
Ansız kapını çalan,
Yine arsız ölümdür.
Yakıp da ışığını,
Çağırsan aşığını,
Boynuna dolar biri,
Elin sarmaşığını...
Islatıp dudağını,
Öp bir gül budağını,
Kanatlanmadan kuşlar,
Felek örer ağını...
Takıldık pervaneye,
Soramadık; nereye ?
Varamadan kaybolduk,
Gönülde ki ereğe...
Bir elek gibi artık,
Delik deşikken sinem !
Son hızla dön, pervanem,
Çığlık atarken annem!...
Hayrettin YAZICI
Cevap Yaz