Kimi bağrıma bassam
Göğsümde hep o hançer parıltısı
Kimi can diye sevsem
Tanıdık kalleş kurşunu
Kime sırtı mı dayasam
İhanetin bakışları

Bağrımı üşütüyor sözlerin rüzgârı
İçimi yakıyor ateşin harı
Üstüne tükürülmeyecek,
Küfretmeye değmez adamları
Ben musallat ettim ya hayatıma,
İşte ona yanarım

Her ağacın kurdu olurda içinde hani?
Koca çınar devrilir birden anlam veremezsin
Ve insanında hayırsızı, namerdi
Gelir seni bulur kahrolur yıkılırsın
Sahtekârlık bir bıçak olur gelir can evinden vurur
Beni onlar vurmadı aslında
Kurşunu ben sıktım şakağıma
Beni onlar yakmadı ki
Ateşi ben tuttum ellerimle

Kolay değil hançeri çıkarmak yerinden
Öyle bir dalmıştır ki kökümüze
Ya kanayacak son nefese kadar
Yada tuz basılacak,o yaraya

Şimdi bütün şahsiyetsizlerin
Altından çekiyorum tabureyi
Şimdi kalbim kan revan içinde
İçimde ki çocuğu ağlatan kim varsa
Sallandırıyorum darağacında

Ey benim yıkılmayan kadınım
Hayatının umulmadık anında
Bir yağmur sonrası
Gökkuşağı çıkarya*?
Yüreğin delik deşik olsada can bildiğin yarayla
Birazcık su, Belkide içten bir dua
Yıllarla soğur bu volkanda
Belkide iyiliğinin karşılığı verilmiş bir ceza
Herkes ettiğini çekecektir unutma?


sevgili edebiyat defteri ailesi ben 1 hafta yokum tatildayim dönüşte görüşmek üzre
sevgilerimle