KAPINDA AKŞAM GÜLLERİ

Gözlerinin ateşine düştü yine kömür gözlerim

Yeniden tutuştum sönmek üzereyken usulca

Kömür oldum kor oldum içten içe yanıyorum

Kurtulmak mümkünken senden bu ara

Yeniden çekim alanındayım

Dönmelere devam yörüngende

Başıboş duygularım gibi

Sahipsiz serseri mayın misali gezineceğim kıyılarında

Bir huzursuzluğun vardı bu gün tıpkı dünlerde olduğun gibi

Donuktu bakışların

Bir yılkı atı çökmüştü yüreğine

Anlayamadım bugün yine seni anlayamadığım gibi dünlerde

Bir ruh sarsıntısı yaşıyor gibiydin kendinde

Depremlerin beni de sarstı

Yerle bir oldum bu gün yine dünlerde olduğu gibi

Tam dokunacakken sana yüreğimin elleri

Kaçıyorsun.

Uzak ara nal toplarken hipodromunda bekliyorsun beni tam da potada

İşte bu böylesi bir kovalamaca

Tut tutabilirsen sevmelerimi

Tam yanındayken sevmeyi sıkıysa yakala

Kapında akşamlarım dolunayda

Akşam güllerimse kapında

Açmıyor yine inadı tuttu

Bilmelisin artık gerçeği

Bensiz sen

Sensiz ben yanlış saat gibiyiz

Bu böyle giderse zamanı hiç bilmeyeceğiz

Sevmeyi de

Sabaha varamadan solacak bir saksı gül fidanı

Diken kalacak yerine bize

Kanayacak her dokunuşta yüreğimiz

Bir ömür boyu birbirimizi dikenleyecek miyiz