Zaman geçsin dedim ...
Bu fikrin ürünü oyuna kaç boyut sığar diye
Elimi elimin üstüne uzatıp bekledim uzun günler
Tekrar döndüm güzellikten yana değişmiş kokularla

Çelişkiler aslında belirtmek istediğim oyun
Sahnenin tek taşına bir büyük kule dikmek
Yıkılmasın diye bir el veren olmaz yalnız
Herkes kendinden sorumlu,uğraşamaz başka şeylerle

Sen biriktir herşeyinle gençliğinle duygularını
En sorgulu günlere adımlarını daha sert vur
Ancak ara verdiğin vakit kimseden ses seda çıkmaz
O vakit anlarsın ’ sen aslında takip edilmezsin ’

Anlık duygular atarsın farkedilsin diye
Yangına ’umrumda’ olan ben burdayım desin diye
Edip etmediklerin sürekli zamana bağlıdır
Her gün değil , zamana ara verdiğin zaman ışık yaklaşmakta

Zamana zaman verdikten sonra
Kirliler ışık görmeye başlar yavaş yavaş
Gördüğün şey ne sensin ne de arzuların ...
Sadece ulaştırmak istediğin bir fikir bir eser ve görüntüsü

Bu oyunda sen busun...
Hayatın içindeki her perde açılana kadar sen bir piyonsun
Verdiğin emeğin görüntüsü kalır tozlanmaz ise
Yoksa aklın bencilliği siler atar hislerini ...

Herkes aklın yolunda yüreğin inceliklerini çiğnedği için,
Günden güne yaşadığı için bir ömürlük değil,
Gördüğünü sanıp aslında kalkıp gidince unutucağını bilmediği için,
Hep bir bencil yaratır hem de bir zaman dolusu ...

`´Anlatmak isteğim perdenin sonu...
Zamanın esiri olmuş kadar hem solgun hemde dolu dolu bir oyundur hayat
Anlattıklarım sığar sanırsın ve de tesirli
Olmaz istediğin kavuşamazsın aradıklarına
Çünkü herkes sen değil, tabi sen sen isen ...
Onu bulamadığın için bir ömür yetmez
Ömür yetmez ise bu perdenin sonu hiç gelmez
Ölümsüz düşünceler yaşatır ama kendi bilir ancak...
O yüzden ; -- Artık görüşmeyelim ... ´`



-SERHAT CEM PARLAZ
( ARADIĞIN SENDE )