Titredi vücudu,üşüdü bedeni her dakikada.
Acı acı geri çekildi kan damarlarında ,
Sonsuz tünedi uyku göz kapaklarına,
Menekşelerin moru çöktü usulca alnına,
Bir şey koptu içinde kulak verince ağıtlara.
İnledi avazı çıktığınca,karıştı feryatlara.
Ayıp değil miydi yatıyordu aldırmadan kalabalığa?
Kalkmaya uğraştı,derman yoktu ki ayaklarında.
Çıplak bedeni ilişti gözlerinin katran karasına.
Uzanıyordu öylece koca çınar,musalla taşında.
“Ah” diye inledi görünce,kıyamadı evlatlarına…
Son kez koklayabilseydi iliklerine kadar,
Götürebilseydi saç tellerinden daracık mezara,
Ölüm ayrılık da olsa,kavuşmak dedi Mevla’ya.
Sessizliğe bürününce her yer ,haykırmak istedi,
“Canlarım”deyiverecekti bir çözülseydi ağzı,dili
Özleyecekti öpülmeyi bayramda babayiğit eli.
Ve eşini,çocuklarını uyurken izlemeyi gözleri…
Haftasonları yuvadaki kahvaltı sohbetlerini…
Özleyecekti elbette,hemde çooookk, her birini.


Keskin bir sabun kokusu hissetti ruhu genzinde,
Sarılmıştı vücudu kundak gibi kefene.
Mal,para,pul şimdi kimin neyine?
Dünyaları versen zaman döner mi geriye?
Hoyratça harcamaz mıydın zamanı,biriktirmek yerine?
Aldı düşüncelerden beynini yine hıçkırıklar,
Tabutun içindeydi,binmişti bile omuzlara koca çınar.
Selasını bile duymuştu kulakları, hazanla.
Evinin önünden geçti son kez,vedasızca.
Sokakta ilerledi boynu bükük sonsuzluğa.
Tabut taşımak için uzanıyordu eş,dost,akraba
“Rahmetli” sıfatı eklenmişti hemen adına,
İzliyordu etrafı,yeşiller içinde cami avlusunda,
Cenaze namazına şahit olacaktı, hemde en ön safta..
Ve baktı ki taşlardan bir kent görünüyor uzakta.
Ev sahibleri kalkmış kendisini selamlamakta.
Oysa ki aklı gözüyaşlı bıraktığı yuvasında,
Açılıyor kapak , yerleştiriliyor bedeni toprağa.
Sıkıca bir ip hissediyor ağzında,ayak başparmaklarında.
Yaklaştığını anlıyor artık vaktin Hakikata,
Özlemle dolduruyor gözlerini,eş -dost simasıyla,
Yalnız başına koyuluyor karanlık derince bir çukura.
Onu özlediğini söyleyebilse durur mu eşi orada?

Yığılıyor küreklerle toprak hızlıca üstüne.
Yeni bir hayat başlıyor artık kabirde.
Yeni bir diriliş Rab’be,gelinen yere
Ait olunan yere geri dönüş belki de;

Fatihaların en yakıştığı kente selam olsun!




EL FATİHA!

Canım kadar sevdiğim arkadaşımın canı kadar sevdiği babası anısına....

Özge can KURU 2010
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.