2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1264
Okunma
taşbaskısı zamanlarda yalpalarken günler
sürgünlerin umudunda çoğalmaya başladı nefesim
sancıyan yanlarım sağanak olup yağsa da maviliğine denizimizin
metaforlaşmış sevgimize tanım bulamazken dünyada ve hayat deyip
geçiştirirken yaşadığımız her acının gri bulutlardan akan sularını içimize
söyle ey çocuk,
zaman ne vakit geri getirir bizden aldıklarını...
Umut ve Yaşam