Mutsuzum son zamanlar
Zaten nicedir yalnızım da
Alıştım yalnızlığın nemli duvarları ardında paslanmaya
Gün ışığı girmiyor ki odama
Son vermeliyim bu çığlığa
Ah bir ’’Dur’’ diyebilsem
İçimdeki yaşanmayanların uğultusuna
Belki o zaman huzura ericek başım
Belki o zaman yanan başımı duvarlara vurup
Paramparça etmekten vazgeçeceğim
Ama ne mümkün...

O kör geceler yok mu
Hani şu zifiri karanlık...
İşte her gecem öyle sensiz
Ve sessiz.
Bir ışık arıyorum kedersiz
Kurtarmadın beni kuytu yalnızlığımdan
Hapsoldum,
Kahroldum
Ama yine de aşktan sarhoşum.
Bu gece bitecek bu acı
Bu gece son vereceğim
Kurşuni yalnızlığa.

’’Götür’’ dedim
Götür beni sonsuz mutluluğa
Yanımda sen ol yeter
Dedim de geçmedi söz
Nasır bağlamış yüreğine.
Susuşlar boy gösterdi
Götürmedin yanında
Bıraktın beni biçare yollarda
Götürmedi hayırsız,
Götürmedi vefasız.

Ama bu sensiz son gecem
Dinecek sensizliğin nefes alışları
Bitecek yokluğunun çığlıkları
Bitecek bu gece
Bitecek bu...
Bitecek...


Not : ’’ Bitti gecem bitti her hecem... ’’