Uzak dur düşlerimden
hayallerime dokunma
bırak..
yalan da olsa inanayım sana
dokunma yüreğime
dokunma ümitlerime
bir başıma yaşamak istiyorum
bu sevda şehrinde.

Dinmesin istiyorum
yüreğimde ki fırtınalar
rüzgar hep essin senden yana
sararmış bir yaprak gibi
dalımdan kopupta..
savrulmak istiyorum sevdandan yana.

Yıldızları alıp koynuma
uzanmak istiyorum
mavi yolculuğa..
gözlerini takıp gözlerime
bakmak istiyorum aynalara
yeni bitme genç kızlar gibi
dans etmek istiyorum kollarında
doyasıya ağlamak varken omuzlarında
elleri alıp ellerime
dizlerinde uyumak
ve dalmak istiyorum
en güzel rüyalara.

Eylül’ü bekliyorum
sonbaharın
o en hüzünlü yalnızlığını
dinlemek için
denizin dalgalarında.
kumların ıssızlaştığı
güneşin uzaklaştığı
zamanları özlüyorum
oturupta plajda tek başıma
ters dönmüş bir teknenin üzerine
mehtabı seyretmeyeli çok oldu.
uzun zamandır yürümüyorum
çıplak ayak deniz kıyısında
Eylül’ü özlüyorum
eski zamanlardan kalma
bir şarkı gibi
şimdi raks ediyor
sesi kulaklarımda.


Hercai bir çiçek kondu dalına
var mısın kanat açıp uçmaya
sonsuzluğa..


Dil-ruba 03 Temmuz 2010 / 03:45