Cezayir koşumlu sessizliğim var
kılıçlar çekilmiş,sonbahara nazire
çabalar boşa mı gitmiş ey akıllı gemiciler?
ellerim yüzüme yabancıdır o kadar

yüzüm tersini çağırıyor,kül denizden taze çıkmış

mazisi olmayan şehirlerden geçtim
dehlizlerinde büyüdüm,güneşlerinde yandım,kırallarıyla görüştüm
insanları ölmüyorlardı,tüm deneyleri bunu kanıtlamaya yönelik
yabancıyım
kronik dünya,yalınayak geçtim,ben gibi çölleri

atlarım koşuyordu,ben atlarım diyordum tek başıma her engeli
çengeli takılmış boğazıma ateşte dans eden kuşların
hüzünlü gözlerinde Van Gogh’u tanımaya çalışmak neyse
mezar taşlarına bırakılmış yumurtalar ne ifade ederse
ölülerle dolu sokaklarda gezerim ben de öyleyse
sıradan tepkilere sahip ölüler
ölüler kafaları göğe vurmuş;barbarca yaşamışlar,ölmüşler isteksizce


umut ışığı yanmaz
ne cellattan,ne kurbandan yanasın,fitillerini kim ateşledi senin
feryatlarını topladım,gün odaya gizlenmiş pembe maviydi
heyecanı kaybolmuş karabasanlar kaldı sana
sürülmemiş gözyaşı tarlaları ayrıca
payitahtta cüceler dansettiler devlerle
devler suskun yanılsamaydı öyle mi?

merak etme iç dünyanda pozitif otopsileri ben yaptım
yılların kalın bağırsaklarında
sana adanmış saatler çıktı bu seferde karşıma

narkoza düşmüş umut,kalıcı eleğimsağma,kuklaları yüzyılın bilöfler yaparken

hurda yığını zor çekiyor,en lüks otomobillerin arasında canına tak demiş
bekçilerin.kargalar konarken korkuluğa ,yağmurlar ve inşaatlar devam ediyor
boşuna yüzünü yıkıyor kediler çapaktan
kaçıncı baharda,kaçınca elinde fırsatlar
orda öyle zamabaklar açmazken
Balzac yan gelmiş yatarken

aktivasyon kalıyor,yabancı dilden bir sözcük
çiviler çakılıyor çivi çiviyi sökerken
alıp başını gidiyor ustalar şafak sökerken
ruhumu sökerken
sek sek ruhum ,ürkek sekerken


nerde büyüyüp serpildi semiz?

niçin kirlenmedi diyorum,tertemiz

öyleyse

aç içindeki dileksiz karanlığı
yutmadan beni buralar,çökmeden içime bordo deniz.

faruk tabak,30 haziran 2010,yağmura adanmış arkaik satırlar