Azrail göz kırparken
bir telaş kapladı...
hiç beklemiyordum doğrusu
bu kadar erken
daha ömrü yeni yarılamışken.

acele etmem gerek
daha ruh bedeni terketmeden
not alın lütfen...
vasiyetim odur ki
bütün organlarımdan önce
kalbimi... evet kalbim
bağışlıyorum seni
başka bir bedene
fazla hükmün olmadığına kanaat getirerek

bende durduğundan fazlası olmayacaksın
eminim buna...

şimdi başka bir beden de hayat bulacaksın
ve bu benden hiçbirşey eksiltmeyecek...
zaten varlığınla yokluğun arasında
körelmedim mi ?
neyime gereksin
toprağın kuraklığına düşmüşken...

taşınması mümkün olan birşeyin,
ne hükmü olabilir ki... ?
lazım değil bana
bende ki beni taşımayan...

ah kalbim ah
bir bilsen ne kadar mahçubum şimdi...
ama, gözüm açık gitmeyecek ya
rahatım, daha önce hiç olmadığım kadar...


Not: organ bağışı hayat kurtarır
sizden eksiltmez birşey...
kurda kuşa emanet edeceğinize
yeniden bir insanın doğuşuna sebep olun...