Kızıl ve ten ruhundan anlayan
Sözleri ve büyücü bakışları
Ve kalbinden onunkine ve benimkine giden
Anonim
Halka mal olmuş bir oyuncak yaptılar
Görkemli dünyamı(zı)
Oysa çocuk gibi dizleri kanayan
Ama aldırmayan bi çocuk gibi
Yokluk ve hissiyat ötesinde koşturmuştum
Rüzgarın peşine takılmış gibi
Ta ki fırtınaya dönüşene kadar sen
Ve artık ağlayacak halim kalmayana kadar ben
Ne bi başkası anlasın diye bu anlamsız(!) şiir
Ne de dönüp bi kere daha okumam için
Satır aralarında gördüğümse
Anlatamayacağım
Yaşamayacağım
Elini tutmayacağım
Bi manevi güç
Art niyetten ırak ve benim yanımda olan
Dost sanıp da içime işleyen
Yenileyen kendini bir deri
Sıcaktan bunalan ve sonsuz ışığında kaybolduğu
Geceyi bile aydınlatan ey o masum duygu
Sen nerdesin?
’Açıklandığı kadar kolay değilmiş dışlanmışlığı nefesimde hissetmek
Ve yaşayacağımı sandığım kadar acı
Söyledim ve kazandım
Ten gibi bir kışın ortasındaki
Ve yazın buzluktaki dondurma gibi
Issız ve soğuk’