1
Yorum
0
Beğeni
4,0
Puan
1406
Okunma
Sen;
Eflatunundan kopup geldiğin zaman
Islak gözyaşlarımın arasında
Kurulanmak için çaba harcadığını vargücünle
Ve kalp atışların titretirken masanın üstündeki
Dudaklarını binlerce defa dokundurduğun şarap bardağını
Fena bir sonla yere düştüğünde
Üzen bizi çeksin gitsin diye haykırmıştı biri.
Neden ağlamaya başladığını çözemezken birtürlü
Yeter anlamsızlığın güzel kraliçesi
Prensese bir bak o daha çok küçük ve ağlıyor
Ne olur ona bak
Kabul et, hisset ve sil onun gözyaşlarını...
Gitmeden önce yazdığın mektuplarını şimdi anımsıyorum
Sanırım herşey çok anlamsız
Nedensiz ve hüzünlü artık.
Hiç bitmeyecek bir hikaye gibi anlatır dururdun.
Sen sona gelmeden ben seni durdurup uyurdum.
Kendim istedim
Ve hiçbirşey istediğim gibi değil şimdi
♀♀
4.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz