ANLA DÜNYAYI

Kalmadı gönlümde dünyadan bir nesne,
Asırlık özlemimin ağıdı, alınan her nefeste.
Nefsim bitmez çileyi istese de bedende,
Ruh kuşu uçmak ister kalmaz artık kafeste.

Ağlasın gözlerim yansın artık ahvalime,
Günaha batmış bedenim dönsün artık nesline,
Şeytan sevindiren işler dönüversin tersine,
İslam’ın nurlu yolu, yol gösterir neslime.

İsyan ettim beni insan yapan ne varsa,
O an döndüm hayvana, aslına bakılırsa,
İnsan dediğin varlık ben gibi yanılırsa,
Kalmaz işlerinde nur, yakışmaz hiçbir asra.

Düşman bildim dostları, yanıldım ben gafilce,
Yaşamak istedim dünyayı düşünmeden gönlümce,
Boğazıma kadar pisliğe girdiğimi görünce,
Eyvah diye haykırdım ecel gelmeden ölünce.

Gafil Mesudum anla, asıl yol Allah yoludur,
Dünya dediğin bir hiçlik, bir çocuk oyunudur,
Senin gözünde yücelttiğin, hepsi Allah kuludur,
Doğdum diye başladığın biten ömrün sonudur.



harikaydı,insanlara nerden,nereye gidileceğinin idrakı içinde olunması gerektiğini hatırlatan mesaj dolu bir şiir,yazan yüreğe sağlık.selamlarımla...