"Belki masal, belki de en güzel aşk hikâyesi bu. Kelimelerin kalemimin ucunda can çekiştiği bir maraton gibi bu aşkı anlatma gayesi, çünkü kelimelerin yetmediği yerde gizli kalp çarpıntıları ve gözlerden kalbe yazılan silinmez kareler ittifakta. Kelimeler yenik düşmüş, kelimeler yetememiş, ama üzülmezler bilirim, çünkü en yakın arkadaşım olurlar aşkımı satırlara dökerken.

Kıyametimsin, tıpkı başlangıcım olduğun gibi, gözlerimi açtığım noktada duruyorsun, tıpkı kapayacağım salisedeki gibi, öyle bir yemin ki bu yeminlere diz çöktürmüş asaletiyle, öyle bir yol ki bu, yollar bize yol vermiş el ele yürüyelim diye.

Söyle çiçeğimin özündeki saf tomurcuk ben sensiz açabilir miyim baharlarda? Hiç bırakabilir miyim parıldayan nurumu gün elveda derken, hiç duyabilir mi kulaklarım parmaklarımın piyanonun tuşlarındaki hazin sevişmesinin seslerini? Hiç devam edebilir mi etrafımda sürüp giden telâşe ellerimin ucunda seninkiler yokken? Yeşerir mi ellerimle kırıp ektiğim sardunyalarım? Güler mi yüzleri bahçemizdeki bütün çiçeklerin, yeşerir mi sensiz yeşile hasret toprak, söyle bana ufkumun son bulmaz rengi, ben sensiz ben olabilir miyim? "







Dil-beste tarafından 12/7/2009 6:38:59 PM zamanında düzenlenmiştir.