Sen gittiğiden beri sanki yapayalnızım.
Hiç mi hiç tadı yok yaşamının,buraların.
Ne aldığım havanın ne doğan güneş ışıklarının
Tadı yok sel sağnak yagan yamurun yağmurların.

Bilirmisin ne çok ıslanırdık yaz yağmurunda usumuzda?
Ne çok sarılmıştık birbirimize bazan hastalanmıştık.
Bizmiydik ıslanan yağan yağmurda düşlerimiz mi yoksa?
Tadı yok gecenin karalıklarından çıkıp gelemiyorsan?

Umutlarımız hiç bir zaman umutsuzluğa dönüşmesin.
Yokluğun acı değil,özlem,haz,utku olsun sevgimize,
Arayışlarım hep seninle,hep senden yana,senin adına.
Tadı yok vicdanından çıkıp buluşamadığımz vuslatların.

Ne zaman,nasıl,nerede,şimdi,belkide yakın gelecekte.
Kendimizde,özgür irademizle kendi kendimizde bizde,
Saltanat içinde değil,yeknesak yalın sade ilişkimizde
Tadı yok buraların;Kaderciliğin belirsizliğini aşamıyorsam?