8
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1229
Okunma
Kavuşmak arzusuyla, ne özlem çekiyorum,
Uzun, ıssız yollara, ben gurbet ekiyorum...
Bıçak vurur her gelen bostanıma, bağıma,
Nasıl böyle zamansız, düştün gönül dağıma?
Ansız döndürdün çöle, bu güzelim vahamı ?
Elim yakanda kalır, alma sakın ahımı !
Kaç tayfunla vuruldum, bölündüm ada ada,
Bir yüz görümlüğüne, ettim ömrümü feda...
Bu nasıl aranmaktı? Yoruldum sora sora,
Kapımı, penceremi, kapattım rüzgarlara.
Perdeleri de çektim, ışık sızmasın diye,
Bu zamansız gelişin; sahi, söyle, ne diye ?
Kardelenler açmıyor, artık gönül dağım da,
İçine yıkılıyor, son kalan, sığnağım da.
Ya ben aklı kaçığım, ya da sen bir delisin;
İkimize dar dünya, bunu sen görmelisin.
Oysa biz gül dikmiştik, topladığımız darı,
Özlem emzirmek değil, kadınlığın şiarı...
Hayrettin YAZICI
Cevap Yaz