Nefur oksijenler sıkıştırılıyordu hayatımıza,
Artık dokunamıyordu ellerimiz, ru-yi zerd-i ihanet’e
Yasak elmanın çekirdeğini çıkarmıştık
Bir ara yer çekimsiz bir ortamda
Atomlarına ayrılmıştı tüm aşk hücrelerimiz
Zenginleştirilmiş uranyum gibiydik senle ben
Takas yapılamayacak kadar tehlikeli ve başlıksız
Bir nükleer denemeydi aramızdaki bu şiir
Uçurumlarımıza arabulucu bulunamayacak kadar şiddetli
Nükler sıkıntılar sızıyordu
Kelimeler ölümcül ve karantina altına alınamayacak kadar
Büyük kanserli kentleri barındıyordu
Çemberin dışına bir füsünla dağılabilirdik kromozonlarımızla, buna inanmadık
Bu ayrılığa şüphesiz karşı çıkardı… bilseydi Karamazov kardeşler

En çokta Dimitri Fyodoroviç gibi sevişirdik
Şiddetli geçimsizliğin şehvetine kurbanı olmadan önce
Staraya Russa ‘da
Termosta bir votka
Terk edilmiş bir vagonda
Gözlerimiz kan çanağında gösterilen fiilsiz bir filmde
Sakat ve onurlu bir atletin
Son yüzde kaybetmesi gibi bir sonda
Son sonsuzluk olmadan önce
Aristokrat bir piç gibi kalan bu şiirin içinde…

Satır başına bırakılmış
Romeo ve juliet tiradlarımız, silik
Ellerimiz sema’’ya açık
Cover dualar dilimizde
Yalnızlık hep kanıtlanmak zorunda

Ve şuan
bir sokak köpeğininin ürkekliği üzerimizdeyken
Kime umut verebiliriz ki...sevgilim
Çernobil kazası gibiyiz…
Mutlak değerimiz ölüm
26/06/010 11:02

Nefur:Korkak
ru-yi zerd-i ihanet: İhanetin sararmış yüzü