oysa daha
dün gece
ilerlemiş
saatlerde
ne güzel
dizeler
kurgulamış
hiç
unutmayacakmış
gibi
aklımın askısına
bırakmıştım

demek ki
yeterince
içtikten
sonra
unuturmuş insan
her her şeyi
(işte ilk yanılgı)
unutulmuyor
unutulanlar

aslında bu şiir
hiç olmamalıydı
yazasım yok
fısıldayasım var
en korktuğun
cümleleri
kulağına ilk elden

ürkeksin belki de
korkak
tüm kırgınlıklarımı
yılgınlıklarından
çıkarıp
hiç yaşayamadığım
gözlerinin iklimine
bırakıyorum

ben de
ne zaman
korksam
buharlı bir
uykudan
uyansam
yahut
bir hata edip
adres sorsam
ya da kaçsam
karanlıktan
kanatlarımda
esen rüzgara
inat sensin
son noktam

izbe yağmurlar
yağıyor kentin
duvarlarından içeri
ben eriyorum
hummalı
bir yokluk
patlak veriyor
kum tepelerimin
başucunda
ey sevdası yitik
bağrında alevlenen
bu sağanak benim
boğma beni
yaralarımla

gel buyur
katline vacibim
bugün
ömrüne
amade……….



biliyorum daha baştan yanlış bir şiirsin
ama gel de anlat karanlık yüreğime bir aşkın
takvimlerden indirilip yüreğin çeperine nasıl yazıldığını
ey yüreğim sen bir şiirin nasıl yazıldığını nerden bilebilirsin
ey yüreğim sen bir aşkın nasıl yaşandığını nerden bilebilirsin......

herhangibigün
herhangibiercankişisi