Sessizce yagar yagmur
Sinsice süzülür damlarlar catidan asagiya
yüzümdeki kalan son tebessümleri yargilarcasina
uzaklasir bütün hayaller..

...artik düslemiyorum seni ayni sahnede..
biten bir hikaye olduk
ayrilisim gibi sessizdi yüregimden yüregine kalkan gemiler
aciyla yükledik gönül hangarlarini
bir sen ...
bir ben ..
yokuz artik ask duraginda
kalkti ayrilik treni
sen en basinda ben en son vagonda..

yangin kirmizisi lekelerle isliyorum günahlarimi simdi
kör taklidi yapiyorum yasamaya
yürümeyi unutmusum gibi
bekleme sensiz kosmalarimi
emeklemek bile zor olacak yeni baslangiclar da

ismini al artik sayfalarimdan
kacak yolcu gibi saklanma düslerime
gide bildigin kadar uzaklara git
kimse tanimasin seni
bilmesin
demesin sana kimse "sen kimsin" diye
sana anlam verdigimi unuttugun zaman
taninmaz olursun kendine bile

git..
yolculuguna eslik edenlere anlatma beni
bende saklayacagim gidisini
en mahrem sirlarimla beraber.
kimse kötü bilmeyecek seni...