Bu benim son gecem sevgilim
Ne olur gitme kal yanımda.
Bak dışarıda büyük bir fırtına,
Ve gök gürlüyor, kükrercesine adeta.

Bir yudum su bile istemem senden.
Bana masal anlat,geçmiş anıları anlat,
Beni eski günlere götür sevgilim demem.
Bu benim son gecem sevgilim
Sadece gitme,kal yanımda.

Gençken sırada yan yana otururduk ya,
Aynen öyle otur yatağımın ucuna.
Yine sıranın altından kavradığın gibi,
Al ellerimi avuçlarına.
Gözlerime bak o günlerdeki gibi…
Öğretmenden gözlerini kaçırırmışçasına,
Ve yavaşça eğil kulağıma,
‘seni seviyorum’ diye fısılda…
Bu benim son gecem sevgilim.
Çılgınca sevdiğim o liseli genç ol
Son kez şu soğuk odamda.

Şimdi sana itiraf edeceğim.
Seni o gün neden terk edip gittiğimi.
Ve terk ederken bile neden,
Son kez ‘seni seviyorum’ dediğimi.
Çünkü o zaman benim değildin artık…
Çoktan düğün davetiyen gelmişti
İşte bu yüzden yüzüne,
Zor da olsa son kez bakarak,
Bir daha dönmemek üzere gitmiştim.
Ama bu benim son gecem sevgilim…
Bir geceliğine bile olsa kurtul o kadından.
Bir kez bile olsa yeniden,
Sevgilinmişim gibi bak bana.

Ben artık gidiyorum sevgilim…
Gece sona erdi.Güneş yükseliyor.
Bırak artık öpme ellerimi…
Dudakların,gitmeme izin vermiyor.
Göndermiyorlar ebedi hayatıma.

Sevgilim…Eğer şüphen olduysa sevgimden,
Diyardan diyara savrulan rüzgarlara,
Sessizce duran dağa taşa,
Gökyüzünde süzülen martılara sor beni…
Sor ki söylesinler sana
Ömrüm boyunca,şu çaresiz avuçlarımda,
Var mı yaşatmaya çalıştığım,
Senden başka bir sevgili…

(ESRA BÜLBÜL)