Beni hiç olmadığım kadar mutlu et…
Daha önce hiç sahip olmadığım,
Yepyeni,taptaze bir dünya ver bana.
Bir fasulye dik bahçeme.
Merdivenleri olsun,çıkart beni bulutlara…
Bir Anka kuşu gönderip yanıma,
Gezdir tüm dünyayı kuşbakışıyla…
Denizlere daldır,yüzüm gözüm ıslansın,
Güneşe götür,bırak tenim yansın.
Yada emanet et yağmurların kollarına,
Her bir damlayla günahlarım aksın.

Bir kıyafet giydir bana…
Yırtık,yamalı,paçavradan farksız…
Öğret bana yokluğun anlamını.
Yada dünyanın en zengini yap beni,
Tattır bana zenginlikle gelen soytarılığı…
Öyle yada böyle,yaşamalıyım dünyayı.
Öğret bana hayatın renklerini bulmayı…

Birinci elden bir kalp ver bana.
Daha önce kimse sahip olmamış olsun.
İçine para,kariyer,güç yerleştir,
Ancak bir yudum da olsa sevgi bulunsun…

Şuan vakti değil hayat…ölmenin vakti değil…
Daha tadına bakılacak,iyi kötü çok şey var.
Ölmeden önce;
Dünyayı,nefes almanın güzelliğini anlat…
Fısılda,birkaç ipucu fısılda kulağıma…
Bütün mavilikleri doldur koynuma,
Ve sonra…çok daha sonra…
Beni gönder ölümün kollarına.
(ESRA BÜLBÜL)