Herşey çok güzeldi çocukken...
pamuk prensesim vardı
Onunla ormanlara kaçardık
Bulamazdı bizi üvey annesi
Sonra bir kulübeye saklanır,
beklerdik yedi cüceleri
beraberce yemek yer,şarkı söylerdik...

kırmızı başlıklı kızım vardı...
ormanda tanışmıştık onunla
O büyük anneannesine giderken,
bende çilek toplardım ağaçlardan
yolu beraber paylaşırdık...
bir gün tilki tarafından kandırılsak ta,
son anda avcı amca bizi kurtarmıştı...

Birde deniz kızım vardı...
Her gece insan olma hayalleri kurup,
Dizlerimde ağlardı...
Prensi beklerdik beraberce
Denize karşı şarkı söylerdik...
Bekleyişimiz sürerken.

Onlar erdi muradına,
Biz çıkalım kerevetine denirdi sonunda...
Onlar hep erdi muratlarına...
Ben ise büyüdüm,büyüdüm...
Ve baktım ki bir gün,
Ne pamuk prensesim var, ne de yedi cücelerim
Bir daha karşılaşmadık,
Kırmızı başlıklı kızla ormanda...
Deniz kızım da yok oldu ortalıklardan.

Artık yer almıyordum hiçbirinin dünyasında
Çocukken bir masal kadar güzeldi hayat
Herşey çok tozpembeydi...
Ben büyükçe küçüldü çocukluğum,
Ve geride kaldı,
Hayatımdan tamamen silindi...
ESRA BÜLBÜL