Gün aşırı ölümlere yatıyorum
Ve
Gün doğumlarında leşime soneler ekliyorum

Anlamlarını unuttuğum sesler
Yeniden hayat buluyor gecenin sen tarafında

Bir çocuk ağlıyor
Şimdi kapında

Ve sen ikliminin nefesi olmak istiyorum

Alırmısın ki beni kolların arasına


-Sesin de kalmak istiyorum-
Eski saatler esir vakti söylüyor
Sinen de
İsminle söylenecek geceler ve ismine doğacak günler
Neresinden başlasam bilmem ki söylemeye
Dün isimsiz bir rüzgarın kanadına takılmış şehri külüme boğarken
Elzem sözler bıraktın yıldız tozlarıyla kalbimin duraklarına

Kabil son duragında kıydığında canına Habil in
Aşk mıydı yoksa ölümün sebebi
Leyla beklerken sarayda ; Mecnun yokluğun kurbanıydı çölde
Mesele değil aslında mevcudiyetinde insanın ölüm ve kalım
Akşam düşecek olduğunda gözlerime gözlerini getir benim/mi/dir
Karanlığını ısıttığım gece ateşe dil döke durmakta artık

İsis kabullediğinde yokluğu Ra uçamaz olmuştu gökte
Sesinle gökte ankaya dur diyebilmek bekliyorum
Tasviri zor yıldırımların avuçlarımda çaktığı gecelerin
İsimsiz kumsallar da hep aynı şarkıyı mırıldanır mavi
Yorgunum artık bir vaktin yaşamına yaşamasına
Olur da bir gün vakitsizce azrail gelirse kabıma
Ruhumu sensiz teslim etmekten korkarım ölüm meleğine
Usum sus artık kalbim sen atar
Mesele değil hiçbirşey, sen gözlerini gözlerime getir artık





ŞİİR,... ...SERDAR ŞAHAN
YORUM,...üzümbugusu/Nilüfer ARITMAN