Kaç kürek çeker sevda…

rüyalarda eskidi gözler
yitik sözler geveledi dil
sayısız dönüşler bekledi
ellerim aşk boncuğu dizdikçe
kolyemi kıskandı mercanlar…

yüzü yıldız bir bakış getir
ay gülümserken denize
ne çok geceyi sakladı içinde ağlar
adım hep yarımdı karanlıkta
eskiz kağıdının son cümlesinde
sendin aydınlığa tamamlanan…

filikalı kaçışlarımsın tenimde
hangi yelkenli şaşırır yönünü
uçarı yaz sancısı
bilir misin sensizlik okyanus
yanmaz bile deniz feneri
yosunlar derinimde sarmaşık…

sesin kulağıma sam yeli izle
denize koşardı yalın ayak
yüreğine kaç fit inebildiysem
vurgunda kaç nefes alabildimse
yüzeye çıkardı aşk
sen bilmezsin benim nasıl yüzdüğümü
mavi deniz söyler belki içimdekileri…

sana soyunur sana giyinir gün
özlemde terler ıssız beden
rüzgâr olsan hani
sakinler alnımda yalnızlık
bir avuç deniz içerim yaramı bastırır tuz
midyelere şarkı saklar AN…

duvarlar ıssız sarı
uykulu şiir artığı
imla kaçkını kaç sayısız sabah
hasrette bekledi kapımı.







yaşam yeniden yüzmekse
bir çiçeğe ad koymaksa süreç
yeniden fotoğraflamaksa anı
aynı denizde sevişen
iki kürekle çekmektir
belki de sevdanın sandalını…

İçimde Bir Hoş Geldin Saklı Sana…