Gel Bana Sor

Ne sorunlar geldi başa,
Çözdüm ama, gel bana sor...
Ne emekler gitti boşa,
Çizdim ama, gel bana sor...

İnancın üst mi’yarında,
Muhlislerin ayarında,
Erenlerin diyarında
Gezdim ama, gel bana sor...

Yürüdüm Hak’kın izinde,
Kâinatın tüm gizinde,
Bazen irfan denizinde
Yüzdüm ama, gel bana sor...

Çamur attılar uzaktan,
Farkı yoktu hiç tezekten,
Kem sözleri sık süzekten
Süzdüm ama, gel bana sor...

Gülistandan güller derip,
Canlarla el ele verip,
Şu gönlümü yere serip
Ezdim ama, gel bana sor...

Menzili maksuda erdim,
Bu can bana fazla derdim,
Yalanım varsa namerdim
Bezdim ama, gel bana sor...

Aldım hayat tüyosunu,
Riyanın en koyusunu,
Kötülüğün kuyusunu
Kazdım ama, gel bana sor...

Geldim altmışüç yaşıma,
Neler geldi kır başıma,
Dostları gönül taşıma
Yazdım ama, gel bana sor...

Herkes kazar usul usul,
İşte hayat bu velhasıl,
Bütün oyunları nasıl
Bozdum ama, gel bana sor...

Antalya-2010/05

TDK:

tüyo: herhangi bir konuda verilen gizli bilgi.
menzil: yolculukta dinlenmek için durulan yer.
maksut: istenen, amaçlanan.
mi’yar: ölçü, ayarlanmış.

Halil Şakir Taşçıoğlu