Dirlik yok, düzen yok;
Dert çok, hem- dert yok;
Sitem çok, tatlı* dil , güleryüz yok;
Söz çok, içerik yok;
Yok" larla çok"ların gel- gitleri arasında;
Kahır çok,derman yok!..

Halı gibi kağıdım, kütük gibi kalemim olsa;
Sözüme kulak, başağrıma ilaç, gönül sancıma çare yok!..

Sanki bir mesel..
cinler var, devler var, cüceler var;
Periler yok!..

Ne çare! diyip, boğun büküp gidecek olsak;
Yol yok, iz yok, çalınacak kapı yok!..

Yook babam yook!
Çook babam çook!..
Fakirin umut ekmeği gibi, ye Memet ye!..

Onarım yok, sağrılar ufukta..
Kapıyı gözleyen gözlerim sanki pusuda..
Kendi ellerim bile kendime nasırlı..
Yumuşak bir el, tatlı bir gülümseme,
Özlemlerimde bile yok!

Diz bükük, boğun bükük,
El titrek, göz sönük,
gönül ateşim ısıtmıyor,
CANLARIM HEP KAYIPTA !..

Ne var kâr paydasında?
Sabah yıldızına merhaba demek,
Susuz çiçeğe su vermek;
Şişteki ilmiğe renk düşmenin dışında!..

Sabır var, tahammül var;
Züğürt tesellisi ile avunmak var,
Boşver, hayat hoş gerisi boş diye övünmek var!..

Gel gidelim dertli gönlüm,
YUNUS misali
Ne yoklukla yerinelim,
Ne varlıkla sevinelim,

Dünya hali buymuş diyip;
dosta düşmana selam edelim!..