Öyle bir sabaha uyansak dostlar

Buzdağı erimiş gün açmış olsun

Ezeli kurtların sırtından postlar

Geceyle zevale hep kaçmış olsun

Öyle bir sabaha uyansak dostlar

Dilimiz kalplere nur saçmış olsun




Zeminsiz bir boşluk içimizde var

Amansız bir düşüş yaşamaktayız

Perdemiz genişse penceremiz dar

Renk karmaşasında sanmam aktayız

Zeminsiz bir boşluk içimizde var

O boşluk içinde her dem faktayız




Gözümüz yastığa pişmanlık döker

Lekeler bembeyaz çarşafı bu düş

Parmaklar ruhtaki yamayı söker

Kıvranan hastalar bakarsın ölmüş

Gözümüz yastığa pişmanlık döker

Yaşları yastıkta parlatır gümüş




Ve artık nihayet bulsa bu gaflet

Bir rüzgâr uçursa kat kat yorganı

Güneşe kesseydik bir yeşil bilet

Çıkarsak boyundan kara urganı

Ve artık nihayet bulsa bu gaflet

Maziye atsaydık çürük organı




Açılsın tüm yollar güneşe doğru

Bu yolda pişmeye gönlümüz razı

Yanmakta saklıymış ebedi doğru

Yanılmaz pusula Furkan’da yazı

Açılsın tüm yollar güneşe doğru

Bahara yolcuyuz terk ettik nazı




Öyle bir sabaha uyansak dostlar

Buzdağı erimiş gün açmış olsun

Ezeli kurtların sırtından postlar

Geceyle zevale hep kaçmış olsun

Öyle bir sabaha uyansak dostlar

Dilimiz kalplere nur saçmış olsun





MEHMET DURAK

DİYARBAKIR – 31.01.2010