( Şair Derki;Toplayabilsem bütün keşkelerimi katsam umutlarıma.Ağıtlara değil halaylara dursa türküler...)

Toparladım dertlerimi bu sabah
Ezandan önce...
Şah budağın baxçasından,
girdim keşişin bağına
Haykırdım Xani babanın avazıyla
Bayazıtın burçlarından,Ağrı dağına

Çıktım hoşaf kalesine,
Estim karayelden, tatvana doğru
Rehva yokuşundan indim, bitlise,
Bitlis ki idrisin irfanı, yurdu
Yoktur belki, türküdeki beş minaresi
Niceki kalesi, medeniyet abidesi.
Hasankeyften gelir diclenin hoyrat sesi
İlmek ilmek dokunur midyatın telkarisi
Bedran gecelerde bir inci gerdanlık,
Muhteşem mardin kalesi...

Sultan Şexmuz da adaklara durdum
Sevda sofrasinda,
Kuruyası berdel memeler
Düştüm hevsel baxçasına
Çıktım beden beden diyarbakıra..
Diyarbekir...
Dilim lâl...
Dilim dönmez kelama
Hasretligim, bir mektuba selama..
İntizarın acının yurdu
Hüzünlü dostlukların, kallavi şehri
Dört ayaklı minarede zulüm olurum
Şire,şire akar gözyaşım...,

Dökerim derdimi murat suyuna,
Serhad, serhad akar fırata doğru
Oy sevdasına kurban,
Çağıl çağıl,şarıl şarıl azmadan
Ceset ceset, ağıt ağıt türkülere yazmadan
Sonunda kavuşursun fırata
Ya ağıt
Ya umut olur taşarsın
Leylim yüreğimde keder..

!Acı hayat!