Mor rugan ayakkabılar
Ayakları altında
Yürüdüğüm yol üzerinde
Dolmabahçe stadında
Eski açığın arkasındaki
Bilboardun betona çakılı profiline yazdım adını
Adının baş harfini denize karşı Dolmabahçe manzaralı bir Reklam panosunun üzerine
Çizgi film hayvanlarının yaşadığı
Kasabanın ortasından geçip yazdım

Ormanın içinde daldan düşen
Kokarcanın tasmasına iliştirdim çocuk yüzünü
Çok dekolte giysiler üzerinde…
Çokta gösterişliydi boynundaki kolye

Şimdi Bir şişe ajitasyon votkası yeterli kanımdaki militanları ayaklandırmaya
Bir vakanüvis gibi Kronolojik sıraya göre yazıyorum şimdi Adının yanına ataçla tutturulmuş
Benzetme edatlarını

Yolda yürüdüğüm
Yol üzerinde
Yol kenarında
Yolun Kaldırımında duran uyarı levhalarının arkasına yazıyorum

-Kesinlikle park etmek yasaktır
Hız sınırını aşarsanız,ateşle yaklaşmayın bu sevdaya

Beş parasız paraladığım İETT durağının reklam spotlarına
Bir akşam üzerine doğru
Fasıl eşliğinde
Çok frapan bir zeki müren gibi asıyorum kalbimi

Kalbimi
Kıran kırana geçen mezattan indirilip hurdalığa atılmış eski Bir cadillac gibi
Döşemelerinde yatan tinerci çocuklar gibi…
Tinerci çocukların kirli elleriyle yazıyorum adını
Kilometre camının son katranına

Şimdi Farları yanmasa da aydınlatır
Bizi bu mor cadillac

Adına mahlas bırakılmış
Bu kadını tanıyamıyorum
Artık bu son durak ...