Aşk,büyük bir çaresizliktir sevgili.
En doğal halinle başbaşa kalma durumudur.
Ama çok saf,çokta temizdir.
Sevginin olmadığı yerde kaybolur.

Aşk,gülücüklerinle doğardı sanki.
Göz yaşlarınla dalga dalga yayılırdı.
Nefesin buram buram aşk kokardı.
Bedenim büyük bir titreyişe kapılırdı.

Aşk,gamzelerinde saklı sevgili.
Saçların her yere kokusunu yayardı.
Kaşların bir yılan gibi uzanır,
Dudakların,büyük bir alevle yanardı.

Sonra büyük bir zirveye çıkmalısın sevgili.
Seni seviyorum! diye özgürce haykırmalısın.
Aşk,işte bu cesareti ister senden sevgili.
Aşk,dudaklarından çıkan tüm kelimeleri,
Tutkuyla söyletmeli.
Ellerin nereye dokunursa dokunsun,
Büyük bir titreyişle kıvranmalı.
Sonra bir de bakmışsınki uzun uzun ağlarsın.
Kendini saklama çiçekleriyle yaşarsın.

Aşk,sevgilinin geceleri yıldızlarla ağlama durumudur.
Karanlık,o pembemsi yüzünü iyice saklar.
Gözlerin bir zümrüt gibi,
Her gece büyük bir ihtirasla parlar.
Aşk,işte budur sevgili.
İnsanın içinde büyüyen o tutkulu aleve,
Engel olamama durumudur.

Aşk...
Aşk,insanın içindeki en masum duygudur.
Mağmafih bunu ağlayarak değil sevgili,
Şehrini düşmandan kurtarmış bir asker gibi haykırmalısın!

Çünkü sen...
Çünkü sen imkansız bir aşıksın.