0
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1561
Okunma

Bir yatılı okul tenhalığı yaşanıyor sokaklarımda.
Sessizliğinle kumdan kaleler yaptım.
Konuştur dudaklarımı yalnızlığınla ,
Sesimi , sessizliğin ürkütüyor.
Sana kavuşma saatime daha çok var.
Gecenin ayazında sarılıyorum kollarına.
Bazen arka sokaklarda buluyorum seni ,
Bazen de hiç bilmediğim sokaklar da . . .
Devamını getiremediğim bir şeysin sen.
Sonuna sevda sözcüklerini eklediğim,
Okuyup da bitiremediğim ,
Dahası bir türlü göremediğim şeysin.
Ele avuca sığmayan tatlı bir bebek gibisin.
O kadar beyazsın ki ,
Ancak yıldızları temyiz ettiğimsin.
Ama , bir türlü öpemediğimsin.
Gündüzleri ip atlayan kız çocuklarısın .
Akşamları , kimsesizliğimsin ,
Ağlarken, gözyaşımsın.
Ama sen yabancısın.
Çünkü...
Çünkü benim olmayan bir bedeninsin.
Ne kadar da yakınsın bana ?
Ve bir o kadar da uzaksın ...
5.0
100% (1)