Karanlık hayallerimin büyüsüne kapılıyorum.
Şehrim sen olmadan üşüyor.
Acı çekiyorum sevgili,
Acı çekiyorum.
Vücudum gittikçe daha çok titriyor.
Üşüyorum...
Nefesin olmadan üşüyorum.
Eskiden bir bakışın bile
İçimi ısıtmaya yeterdi.
Dudaklarımı sıcacık buselerinle süslerdin.
Aramızdaki vaz geçilmez tutku uyuştururdu bizi.
Şefkatli gözlerinle tüm ruhumu okşardın.
Sevgin saçlarıma dalga dalga yayılırdı.
Güldüğün zaman gamzelerinin o masum,
Çocuksu hali gelirdi meydana.
Geceleri orada yatıp,
Doya doya hayaller kurmak isterdim.
Nefesin buram buram aşk kokardı.
Ağladığım zaman bana sıkıca sarılıp,
Göz yaşlarımı silerdin.
Sonra da en temiz duygularınla
Dudaklarımdan öperdin.

Şimdi neden yoksun ki sevgili?
Bak üşüyorum,yalnızım.
Sokaklar bomboş ve ben,
Soğuk kaldırımlardayım.
Kokunun hüküm sürdüğü yolları kokluyorum.
Seni neden,
Ama neden bu kadar çok seviyorum sevgili?
Oysaki hayallerim bir çocuğunki kadar masum,temiz.
Sarıl bana sevgili.
Nefesinle ısıt içimi.
Çünkü çok üşüyorum...
Ellerim gittikçe beyazlaşıyor.
Ben seni temiz hayallerimde seviyorum.

Güneş yavaş yavaş kaldırımlarda parçalanıyor.
Kokun gittikçe azalıyor sevgili.
Gözlerim,titreyen yaşlarla seni arıyor.

Ben hala üşüyorum.
Üşüyorum...