Genç kız iken kaderden, yedi ahret kazığı
Gül/ağac gülüm derken, soldu güzel Elifim
Dert bir iken bin oldu, sırtta taşır azığı
Dermansız dert sahibi, oldu güzel Elifim

Bir çocukken tanıdım, Gül ablamın kızıydı
Bir gün surat asması, Adem de bin sızıydı
Dünya gelse bir yana, evin bitmez nazıydı
Gülen yüzün çile gam, doldu güzel Elifim

Her akşam bizim evde, bana tutar dayı der
Soframda tabak yoksa, hani Elif payı der
Bir demlikle yanaşır, bu yorgunluk çayı der
Kabuk tutmaz yarayı, yoldu güzel elifim

Bir bakışı ok yapıp, Hakan yürek delince
Gönül denen sevdası, aklın baştan çelince
Bir yuva kurak diye Sefer dünür gelince
Nihayet mutlu oldu, güldü güzel Elifim

Tıkır der ki eksiklik, Emir Alp’le son buldu
Her renk güzeldir lakin bu ayrı bir ton buldu
Allah mesut eylesin, her güzellik yön buldu
Has bahçede solmayan, Gül’dü güzel Elifim
Mutlu mesut bahtiyar, oldu güzel Elifim

05 /05 /2010
Soma