Güneş kızıl hal alıp, başka yere doğarken
Efkar dolu gönlümde, gecem oldun nazlı yar
Karanlıklar sinsice, yalnızlığı boğarken
Dilimde düğümlenen, hecem oldun nazlı yar

Kapım her an açıktır, yerin boştur yanımda
Dile destan saltanat, tahtın hazır hanımda
Gel artık be sultanım, beklenmedik anımda
Gönül denen sarayda, ecem oldun nazlı yar

Özlemin öyle dert ki, mümkün değil dermanı
Hasat olan dertlerin, gönüldedir harmanı
Boynum kıldan incedir, sen verince fermanı
Baş üstünde tutulan, tacım oldun nazlı yar

Gecenin geç vaktinde, seheredir bu çağrı
Dil damakta yok olmuş, yürekte var bir ağrı
Bir hançerin ucuyla, oymuş gibi bu bağrı
Kabuk tutmaz yarada, acım oldun nazlı yar

Talih bazen üst üste, dert verirde sınardı
Dinmeye yüz tuttukça, onmaz yara kanardı
Sabrettikçe yüreğin, alttan alt tan yanardı
Olgunlaşan sevdama, sacım oldun nazlı yar

Tıkır der ki sonunda, biz vuslatı gördük ya
Sabır ile nihayet, gam defteri dürdük ya
Burdan yâre varacak, şu kervanı sürdük ya
Yoluna gül serdiğim hacım oldun nazlı yar
Gönül denen tahtımda, tacım oldun nazlı yar

17 /12 /2009
Soma


ECE : Kraliçe, Güzel kadın

DOSTLARIN KALEMİNDEN*

Her seherde hüzünlenir yürekler.
Düş kurulur yollarında sevdanın.
Yar yolunda hasret çeken kürekler,
Talan olur kollarında Leyla’nın.
.................................Günay ÖZDEMİR