Kahır üstüne kahır çektim
Ruhum sana giderken
Omzum çökük,
Belim bükük
Yolumu kaybetmişim
Hicran hançeri yaman vurur başa
Anlayamam
Neden hasret bu kadar derin?
Gitsem olmaz,gitmesem olmaz
Neden artar elemlerim?

Kayboldu sürur
Dağıldı gitti aklım fikrim
Derdim mi ağırdır yanar tüterim,
Volkanlardan daha beterim
Varsın yansın yıkılsın
Gönül dilekçem hasret yazar
Değmeyin ilişmeyin bana
Gözde yaşım artar
Kalpte sızım azar
Taş oldu kalbim bahtım neylesin
Can mı dayanır böyle böyle zar’a
Sen merhemsin ben yara
Bu derdi senden başka kim sara?

Kabus gibi çöker geceler
Aklımda çözümsüz bilmeceler
Dilim zikir zikir seni heceler
Zalım hasretin yaralar beni
Arınamaz kalbim
Katran karasına boyar yüreği

Billur olur bardağa dolarsın
Döksem sığmazsın ummana
Semalar almaz acı sesimi
Hasretin döver ardı ardına
Çöllere saldım közümü
Gam dersen dolu dolu
Yar dedikçe yıkıldım yere
Koymadı dizimin ferini.

Mahsur kaldım gönül dağında
Güle konan bülbüle uydum
Rüzgar ayrılık mektubu taşır
Uydum da hep kem söz duydum
Yar cemali düşende yada
İçimden felçli bir göçebe bakar gökyüzüne
Hasretin bir nehir olmuş
Dört nala akıp gidiyor yüreğimde
Hayallerimin izinde öldüm ben
Tat mı kaldı tuz mu kaldı
Benmi yoksa dünyamı şaşkın
Dert dersen boyumu aşkın
Geçtim demlerden gamlardan
Bunca yükler neme benim
Ah kara bahtım hep kara mı gidersin..

GÜLTEN TELLİOĞLU - ZONGULDAK