Gene korktuğum gün geldi.
Gene boynumu bükecek gün,
Gene içimi yakıp kavuracak,
Çocuklarımla avunacağım gün geldi.

Yarın Anneler Günü!
Ne özel, ne ulvi gün,
Asla hakkını ödeyemeyeceğimiz,
Yerine kimseleri koyamayacağımız,
Tek kişinin annemizin günü.

Sahipken bilmeli kıymetlerini,
Yalnız bir gün değil, her gün sevmeli,
Her gün çiçekler alıp,ellerini öpüp,
Ne kadarsa yaşanacaksa ömür, her anın tadını çıkarmalı.

Kaybettikten sonra gözyaşının anlamı yok.
Çok sevip, saymanın anlamı yok.
Sadece edilen duaların anlamı var artık,
Ama dokunamazsınız, omzuna yaslanıp ağlayamazsınız.

Diplomanızı götüremez,sevdiğiniz kişiyi tanıştıramaz,
İlk maaşınızla ona tatlı alamazsınız.
Evlenemezsiniz onun da olduğu bir törende,
Çocuklarınız başkalarının eline doğar,
Başkalarının elinde büyür,
Kendinize yakın hissettiklerinize anneanne babaanne demeyi öğretirsiniz.

Ama sağlıklarında yapabilirsiniz bunların hepsini.
Sakın ertelemeyin,
İki gün sonra da arasam olur, görmeye gitsen olur demeyin,
Dünyada ki tüm hayat telaşlarından daha önemli onlar çünkü,
Her şeyin yeri dolar,sahip olunur kaybedilerek,
Sadece anne,annelerimiz gelmez geri bizi terk ettiğinde…..