5
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1903
Okunma
Gene gece oldu
etraf karanlığa teslim
Sokaklarda derin bir sessizlik
hayat sanki durmuş.
Ve gene ben yanlızım.
Ve kalemimle gene başbaşayım.
Dilimim anahtarıdır bir nevi.
Kimse bilmez derdimi ve beni.
Anlatamam duygularımı ve halimi,
Daralırım o an insanlardan.
İşte o zaman sözcüklerim mürekkebimle akar satırlarıma.
Bir şarkının notaları gibi ahenkle dizilirler yanyana.
Hic durmaz o an kalemim
Büyük bir aşkla yazar satırlara.
Derdimi akıtır kağıtlara.
Bir o anlar benim dilimden
Özlemle bekler beni
Sabırla dinler yaşadıklarımı
Şevkatle okşar düşüncelerimi.
Bilirim herkez bırakır beni
Bi kalemim asla yanlızlığa mahkum etmez beni....
5.0
100% (2)
Cevap Yaz
